اسمز معکوس (RO) تکنولوژی است که جهت تصفیه منابع آبی و تولید آب آشامیدنی، به خوبی تثبیت شده است. یکی از اشکالات عمده به هنگام به کارگیری RO، حجم پساب تولید شده در طی فرآیند می باشد. در شیرین سازی آب شور با روش اسمز معکوس دو جریان آب حاصل می شود:
1-جریان آب شیرین قابل استفاده
2-جریان آب با مقدار نمک بالا
جریان آب غلیظ معمولا 15 تا 50 درصد از جریان تغذیه شده در سامانه اسمز معکوس می باشد و مدیریت این جریان غلیظ به طور فزاینده دشوار است. مهم ترین روش های مرسوم دفع پساب شور، تخلیه به منابع آب پذیرنده، تخلیه به سامانه فاضلاب روهای موجود، تزریق در چاه های عمیق، استفاده از برکه های تبخیر و پاشش بر روی زمین های شور می باشد. همچنین چندین تکنولوژی و شکل فرآیند برای تصفیه مجدد کنسانتره RO در درسترس می باشد، که از حجم پساب می کاهند.
روش های تصفیه پساب RO
یکی از روش هایی که اخیرا برای تصفیه این پساب به منظور برگرداندن مجدد آن به دستگاه اسمز معکوس استفاده میشود، روش ZLD (تخلیه مایع به میزان صفر) می باشد. معمولا مایع غلیظ تولید شده در شیرین سازی غشایی حاوی نمک های سولفات کلسیم، سولفات باریم و سیلیکا می باشد. در نتیجه قبل از بازیافت آب از مایع غلیظ این مایع باید تصفیه گردد.
تکنولوژی های حرارتی برای دستیابی به ZLD کامل با فرآیندهای غشایی ترکیب می شوند، با این حال این کار منجر به افزایش مصرف انرژی و هزینه های سرمایه گذاری می شود. تکنولوژی FO نوید کارآمد تصفیه کنسانتره RO را می دهد.
نمونه ای از مقادیر و تغییرات پارامترهای کیفی در آب خام ورودی و پساب شور سیستم اسمز معکوس
