کشتارگاه دام، یکی از مراکز اصلی تولید محصولات غذایی گوشتی که عنوان حلقه انتهایی زنجیره دام پروری از مهمترین صنایع غذایی تبدیلی تلقی می شوند که عمدتا مرغ، خروس، حیوانات اهلی مانند گاو، گوسفند و بز در آنجا ذبح می شوند.
فاضلاب کشتارگاه ها یکی از منابع جدی آلودگی و تهدید کننده سلامت محیط زیست می باشند و تاثیر قابل توجهی در آب های پذیرنده در صورت تخلیه پساب آن ها به علت وجود غلظت بالایی از مواد آلی تجزیه پذیر دارد. کشتارگاه ها دارای حجم بالایی از پساب تولیدی می باشد. مصرف آب برای هر حیوان کشتار شده برحسب نوع حیوان کشتار شده و فرآیند بکار رفته در صنعت، از 1تا 8/3 مترمکعب متغیر است. ترکیبات آلی عمده این فاضلاب ها شامل خون، محتویات شکمی، مدفوعی، ادراری، چربی، غذاهای هضم نشده، مواد معلق، پروتئین های محلول و ذرات می باشد. فاضلاب کشتارگاه شامل مقادیر قابل ملاحظه ای از مواد مغذی اولیه شامل: فسفر، نیتروژن، پتاسیم، COD، BOD بالا، آلاینده های میکروبی و همچنین فلزات سنگین می باشد که آلاینده های مهمی در سیستم های آبی به شمار می آیند.
مشخصات فاضلاب کشتارگاه ها
روش های مختلفی جهت کمینه سازی تولید فاضلاب، کاهش بارآلی و در نهایت تصفیه فاضلاب پیشنهاد شده است از جمله:
اما آنچه که مسلم است این است که به علت بالا بودن بار آلی فاضلاب کشتارگاه می بایست از روش های دو مرحله ای برای تصفیه فاضلاب ناشی از کشتارگاه ها استفاده نمود. معمولا برای تصفیه فاضلاب کشتارگاه ها از روش های متداول از جمله تصفیه بیولوژیکی فاضلاب به دو صورت تصفیه هوازی و بی هوازی استفاده می شود، معایب این روش ها عبارتند از:
بنابراین به دلیل نواقص و مشکلات فوق، تکنولوژی انعقاد الکتریکی برای تصفیه فاضلاب کشتارگاه به کار رفته است، که بعنوان آلترناتیو برای حذف آلاینده ها از فاضلاب هایی با مقادیر بالای مواد آلی از جمله فاضلاب کشتارگاه پیشنهاد شده است. فرآیند انعقاد الکتریکی به دلیل تطابق پذیری و سازش زیست محیطی توجه زیادی را جلب کرده است.
برچسب ها: فاضلاب کشتارگاه، کشتارگاه دام، دام پروری، تصفیه فاضلاب کشتارگاه، پساب کشتارگاه، شرکت بیسوکو، BSOCO